Author name: Hasini Lecamwasam

ශාමලා කුමාර් පාසල් අධ්‍යාපනය සම්බන්ධයෙන් යෝජිත විෂය නිර්දේශ වෙනස්කම් සම්බන්ධව මට ඇති මූලිකම ගැටළුවක් වන්නේ ඒවා සම්බන්ධයෙන් මහජන පරීක්ෂාවට බඳුන් කළහැකි කිසිදු ලේඛනයක් නොවීමයි. මහජන ආයතන මහජනතාවට වගවිය යුතුය. එහෙත් 9 වෙනි වසරට හඳුන්වා දීමට නියමිත ‘මනෝමිතික පරීක්ෂණ’ (psychometric tests) පිළිබඳ සාකච්ඡාවේදී මට යැපෙන්නට සිදුව ඇත්තේ Powerpoint ඉදිරිපත් කිරීමක්, ප්‍රවෘත්ති කොටස් කිහිපයක් සහ අමාත්‍යාංශ නිලධාරීන් […]

උදාරි අබේසිංහ සුහදත්වයේ සිට සියුම්ව දිගහැරෙන සතුරුකම් දක්වා ශාස්ත්‍රාලිකයන් විශ්ව විද්‍යාල පරිසරය තුළ මුහුණ දෙන අත්දැකීම් පරාසය සැළකූ විට, උසස් අධ්‍යාපන ආයතන වල සිටින කනිෂ්ඨ සාමාජිකයින්ට ආත්ම ගෞරවයක් සහිතව රැකියාව කිරීමට අවශ්‍ය පරිසරය සදා දී තිබෙන්නේද යන්න ඇසිය යුතු ප්‍රශ්නයකි. අපේ ශාස්ත්‍රීය පරිසර තුළ සාධාරණත්වය, ගෞරවය සහ පිළිගැනීම පෝෂණය කරනවාද, නැතිනම් ඒවා තුළ එම මූලධර්ම

හසිනි ලේකම්වසම්  ලංකාවේ කෘෂිකර්මාන්තය පිළිබඳව මේ දිනවල සිදුකෙරෙන මගේ ක්ෂේත්‍ර අධ්‍යයනය කෘෂිකර්මාන්තයට සෘජුව සම්බන්ධ නොවූ, එහෙත් ඒ කෙරෙහි බලපෑම් කරන බොහෝ කරුණු පිළිබඳව මා අවදි කොට ඇත. එදිනෙදා ගෘහස්ථ ජීවිතයේ සිදුවන දේ කෘෂිකාර්මික තීරණ වලට කෙසේ බලපෑම් කරන්නේද යන්න මම ඉගෙන ගනිමින් සිටිමි: වගා ණය හැමවිටම වගාව සඳහා පමණක්ම නොයෙදවෙන වග; පෞද්ගලික හා සමාජමය බැඳීම් කෘෂිකාර්මික

කෞශල්‍යා පෙරේරා 2024 මහ මැතිවරණයේදී බොහෝ විශ්වවිද්‍යාල කථිකාචාර්යවරු මැතිවරණ වේදිකාවල පෙනී සිටි අතර ඉන් පසු පාර්ලිමේන්තුවටද සැලකිය යුතු සංඛ්‍යාවක් තේරී පත් වූහ. ඔවුන්ගෙන් සමහරක් දැන් අමාත්‍ය ​ධූර දරති. තවත් සමහරු වෙනත් විවිධ ආයතනවල උසස් තනතුරු වලට පත් වී ඇත. එනි​සා, කථිකාචාර්යවරු වන අපි​ට, පන්තියක් ලෙස, හුරුපුරුදු මුහුණු ප්‍රවෘත්තිවල දැකීම දැන් පුදුමයක් නොවේ. මෙය විශ්ව විද්‍යාලය

අනුෂ්කා කහඳගමගේ මෑතකදී එළිදැක්වූ අධ්‍යාපන ප්‍රතිසංස්කරණ විද්වතුන්, පර්යේෂකයින්, ගුරුවරුන්, දෙමාපියන් සහ සිසුන් අතර සැලකිය යුතු කතාබහක් ඇති කර තිබේ. මෙම ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා දායක වීමට සෑම පාර්ෂවයකටම අවශ්‍යව ඇති නමුත්, නිසි ප්‍රවිචාරණ ක්‍රියාවලියක් හෝ, විධිමත් ලේඛනයක් නොමැතිව ඉදිරියට යමින්, රජය දිනෙන් දින වෙනස්වන පවර්පොයින්ට් ඉදිරිපත් කිරීමක් මත පමණක් විශ්වාසය තබයි. ප්‍රතිසංස්කරණ විනිවිද භාවයෙන් තොර වුවත්, සමාජ

ෆර්සානා හනීෆා 2015 මැයි 7 වැනිදා විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන්නට යෙදුන චක්‍ර ලේඛයක මාතෘකාව වූයේ “ශ්‍රී ලාංකේය විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියේ ශාස්ත්‍රීය කාර්ය මණ්ඩලය වෙනුවෙන් ආචාර ධර්ම සහ වගවීමේ රාමුව” යන්නයි. එය සම්පාදනය කොට තිබුනේ කොමිසමේ තත්ත්ව සහතිකකරණ මණ්ඩලය විසිනි. එහි එක් කොටසක මාතෘකාව වූයේ “වැඩ පරිමාව ගණනය කිරීම සහ වැඩ

අරුණි සමරකෝන් ගයමි මෙලෙස මම මාගේ ඊශ්‍රයල සහ පලස්තීන ගායනා   මේ ලෝකය නුඹේ හෝ මගේ නොවේ කොයිතරම් නම් විවිධ මිනිසුන් එහි වේද  ඒ විවිධ මිනිසුන් කොතරම් වේගයෙන් එහි ඒද  ඒ ගමනේ දී ස්ත්‍රීය ගේ ශරීරය විශ්වීය රක්ෂස්තානයකි  පිසාචයන් ට හෝ මිහිලෝල් සුසුමාදර්ශයන්ට  එය නිවහනේ ඇරඹුම මෙන්ම අවසානය ද වෙනු ඇත  රැගෙන යනු හෝ රක්ෂා

මහේන්ද්‍රන් තිරුවරන්ගන්  පන්ති කාමරයේ දිගහැරෙන විධිමත් ඉගෙනුමට සීමා වූ තැනක් නොවේ පාසල. එය ක්‍රීඩාව, සාහිත්‍යය හා ලලිත කලා ආශ්‍රිත සිය හැකියා සිසුන් උරගා බලන, දියුණු කරගන්නා තැනක්ද වේ. විනෝදාස්වාදය සඳහා අත්‍යාවශ්‍ය වන මෙම ක්‍රියාකාරකම් වලට සහභාගී වීම ඔස්සේ නිර්මාණශීලීත්වය හා අන්‍යයන් සමඟ එකතු වී වැඩ කිරීම පිළිබඳ දිවිය පුරා පවතින ආශාවක් සිසුන් වර්ධනය කරගනී. මේ

රම්‍යා කුමාර්, ශාමලා කුමාර් සහ සිවමෝහන් සුමති “නිදහසේ භාවිතාවක් ලෙස අප අධ්‍යාපනයට කැපවන විට, ප්‍රාඥයින් යන පදයේ පරිපූර්ණ සහ ගැඹුරුම අරුත සාධනය කරගත හැකි ශාස්ත්‍රීය ප්‍රජාවක් නිර්මාණය කිරීමේ කාර්යයට අප සහභාගී වන්නෙමු.” – බෙල් හුක්ස් (1989) සාම්ප්‍රදායික අර්ථයෙන් ගත්කළ ශාස්ත්‍රීය නිදහසෙහි තේරුම වන්නේ බාධාකාරී මැදිහත්වීම් වලින් තොරව ඉගැන්වීමට, ඉගෙන ගැනීමට, පර්යේෂණ වල යෙදීමට සහ විමසීමට